Yanılmıyorsam Ermenistan üç-üç buçuk milyon nüfuslu küçük bir ülkedir. Halkı perişanlık derecesin de yoksuldur. Bunların ekonomik durumunu düzeltmek RUSYA veya AB ya da Amerika için gayet kolaydır. Bunları bir tarafa bırakalım özellikle Amerika’daki diaspora için işten bile değildir. Kendi aralarında toplayacakları yardımı Ermenistan’a ulaştırsalar bu bile Ermeni’lerin durumunu düzeltmek için fazlasıyla yeterli olacaktır. Acaba hangi düşünce ile batı dünyası bu kadar seviyor gözüktükleri Ermenileri aç ve yoksul bırakmaktadırlar. Amerika’nın Kafkaslardaki çıkarları için Ermenistan’ın herhangi bir taktik değeri dahi bulunmamaktadır. Türkiye’nin Ermenistan’la arasının düzelmesi Amerika’nın Kafkaslar’ daki herhangi bir açılım girişimine ciddi bir katkı sağlamayacaktır. Buna mukabil Azerbaycan gibi çok daha önemli, tek kelime ile Amerika’nın Kafkaslar ve Orta Asya ile ilgili çıkarları için stratejik önemi olan bir ülke tamamen küstürülecek ve Rusya’ya teslim edilecektir. Amerika’nın en çok önem verdiği (ve haklı olarak) ülke olan Gürcistan’a bile Rus işgalinden bu tarafa sahip çıkmadığı düşünülecek olursa acaba Amerika’nın Ermeniler ve Ermenistan ile bu kadar ilgilenmesinin ve Türkiye’yi karşısına alabilecek kadar ona bu konuda baskı yapmasının acaba sebebi ne olabilir.

Türkiye’den tam telaffuz edilmese de istenen Ermeni soykırımını kabul etmesidir. Ancak bu istek Türkiye’den istenebileceklerin sonuncusu değildir. Amerika ve Batı’nın Türkiye’den Ermeni’lerle olan istekleri ucu açık bir istektir. Türkiye soykırımı kabul ederse Ermeni meselesi kapanmayacak Türkiye için çok daha tehlikeli bir aşamaya taşınacaktır. Türkiye Amerika’nın müttefiki ise Balkanlardan Orta Doğudan,Pakistan’a kadar kuracağı düzenin başrol oyuncusu Türkiye olacaksa ve Türkiye bölgesel güç haline gelecekse onun önüne ucu açık ve gayet ciddi tehditlerle dolu bir Ermeni meselesinin getirilmesinin sebebi acaba ne olabilir.

Ermenistan Karabağ’ dan çekilse bile Türkiye ile Ermenistan arasında imzalanmış bulunan protokol acaba Türkiye’nin lehine midir? Türkiye bu protokolü özellikle Amerika’ dan bunu bir imzalayın, kesinlikle gerisi gelmeyecektir ve orta vadede bu konu Türkiye için hiçbir zarar doğurmadan sonuçlanacaktır diye kesin ve güvenilir bir garanti alarak mı, yoksa sadece vakit kazanmak için mi imzalamıştır.

2010 yılı için bu konu Amerika’da Temsilciler Meclisinin Dışişleri Komitesi’ nin aldığı kararla sınırlı mı kalacak yoksa bu karar Temsilciler Meclisi’ne indirilecek mi veya Obama 24 Nisan konuşmasında sözde Ermeni soykırımıyla ilgili herhangi bir şey söyleyecek midir? Ya da Tayyip Erdoğan ve Sarkisyan’ı biraraya getirip her ikisine de biran önce bu protokolü parlementolarından geçirmeleri için baskıda bulunacak mı dır.

Aslında sorular soruları kovalamaktadır. Yukarıdakiler bunların içinden daha önemli bulduklarımızdan bir seçki niteliğindedir. Türkiye bu sorulara cevap aramalıdır, hepimiz bu sorulara cevap aramalıyız. Anayasa değişikliği tabiî ki çok önemlidir. Tartışılmalı ve mutlaka bir sonuca bağlanmalıdır. Ancak bu husus Türkiye için hayati bir mesele değildir. Sözde Ermeni soykırımı ile ilgili olarak devam ettirilen ucu açık süreç Türkiye’nin Devleti ve vatanın bölünmezliği için bir beka meselesidir. İşte bu sebepten dolayıdır ki yukarıdaki soruları pek kıymetli okuyucularımla paylaşmak istedim.

TÜRKİYE’NİN GÜNDEMİ

Ne yazık ki Türkiye’nin gündeminde dış dünyadaki gelişmeler ve Türkiye’nin dış politikası önemleriyle kıyaslandığı vakit pek az yer tutuyor bu hususlarda söylenenler ise çoğunluğu itibariyle taze suya tirit cinsindendir. 6 Nisan Zaman gazetesinde Fikret Ertan’ın çok önemli bir yazısı vardı. Özet olarak Sırbistan’ın AB’ye kabul için yeni girişimlerinden bahsediliyordu. AB Sırbistan’ı üye yapacaktır. Bundan sonra da sıra yeniden eski Yugoslavya’yı kurmaya gelecektir. Türkiye’nin her hal ve karda engellemesi gereken bir gelişmedir. Bizden söylemesi.